Pierwsza wzmianka o zamku pochodzi z 1243 roku. Kojarzony jest natomiast z inicjatywą księcia Bolka I świdnicko - jaworskiego i Bolka II, który prawdopodobnie podjął się rozbudowy warowni. W niedługim czasie zamek stał się własnością Czech i zastąpił obecne ruiny w rezydencję różnych rodów: Zeispercków kolejno A. von Grunav oraz Czetryców. W drugiej połowie XV wieku powstało przedzamcze zachodnie. Kilkadziesiąt lat później obok bramy wzniesiono basteję, która pełniła funkcję obronną mostu. Na przełomie XVIII i XIX wieku władze nakazały zniszczyć zamek.
Zamek właściwy na planie czworoboku stanowił najstarszą część zespołu budowli. Otaczały go mury zewnętrzne, tworzące przed bramą zwieńczoną wieżyczką niewielki dziedziniec. Za materiał budowlany dla zamku posłużył miejscowy piaskowiec.
W obrębie ruin zachowały się również pozostałości po budynku mieszkalnym, który miał przynajmniej dwie kondygnacje. W południowo - wschodniej części na terenie obiektu znajduje się wieża o średnicy ok. 10 metrów, zbudowana na planie koła.
Przed rozpoczęciem II wojny światowe na terenie zamku prowadzono prace zabezpieczająco - budowlane, w wyniku których zrekonstruowano między innymi bramę. Obecnie zamek jest kamienną ruiną, w której obrębie zachowany został masyw zamku wysokiego oraz przedzamcze wschodnie i zachodnie. |